نظرسنجی: قهرمان نقل و انتقالات را انتخاب کنید!
تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۷۷۹۱۸
به گزارش "ورزش سه"، مهلت قانونی نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران تا اوایل شهریورماه در نظر گرفته شده و حتی تیمها میتوانند بعد از شروع مسابقات هم لیست بازیکنان مدنظرشان را تغییر بدهند. با این حال اسکلت و شاکله اصلی باشگاهها برای فصل بعد مشخص شده و تیمهای مدعی قهرمانی نهایتا با یک یا دو خرید دیگر اسکواد خودشان برای حضور در فصل جدید فوتبال ایران را تکمیل میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هرچند شروع قدرتمندانه پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات باعث شد تا گمانهزنیها به سمت پیروزی مطلق سرخپوشان در معاملات تابستانی فوتبال ایران پیش برود اما حضور جدی استقلال و سپاهان بعد از رسمیشدن پیوستن سرمربیهای پرتغالی در کنار تداوم روند مثبت نقل و انتقالاتی فولاد باعث شد تا این تیمها هم به زمره نامزدهای فاتح نقل و انتقالات لیگ بپیوندند. در ادامه عملکرد این چهار باشگاه تا اینجای نقل و انتقالات را بررسی میکنیم؛
* استقلال
جدایی غیرمنتظره ( برای هواداران، نه مدیران) فرهاد مجیدی از استقلال باعث شد تا تیم قهرمان به یکباره دچار شوک شود. طولانیشدن موافقت مدیران باشگاه با جدایی مجیدی و در ادامه از دست رفتن زمان در انتخاب جانشین جدید، حسابی هواداران استقلال را از فصل آینده تیمشان ناامید کرد. انتشار شبانه خبر قرارداد دانشگر با سپاهان و در ادامه هم قرارگرفتن تصویر این بازیکن با لباس طلاییپوشان در سایت این باشگاه در کنار جدایی ناراحتکننده وریا از تیم، آب سردی بود بر پیکر استقلالیها. بلافاصله اما مدیران این باشگاه دست به کار شدند و پس از انتخاب ساپینتو به عنوان جانشین مجیدی، شروع به جذب بازیکنان مورد نظرشان کردند. سجاد شهباززاده، پیمان بابایی، امید حامدیفر، محمدحسین زواری، محمد حسینی و بازیکنانی بودند که به این باشگاه پیوستند. تمدید قرارداد با عارف غلامی و رافائل سیلوا در کنار بازگشت مرادمند به این تیم هم دیگر اقدامات قابل توجه این باشگاه در این پنجره بود. البته که بزرگترین خرید مدیران استقلال، کاوه رضایی ملیپوش سابق باشگاه خودشان بود. البته که آبیها برای پرکردن جای خالی حسینزاده به خرید یک بازیکنان بزرگ دیگر احتیاج دارد. جایی که با منتفیشدن حضور محبی احتمالا مدیران استقلال چشمانتظار اعلام نام بازیکنی خارجی از سوی ساپینتو هستند.
* پرسپولیس
شروع توفانی پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات موجی از امیدواری را در بین هواداران این تیم به وجود آورد. جذب علیرضا بیرانوند، سروش رفیعی، دانیال اسماعیلیفر، گولسیانی و مرتضی پورعلیگنجی به تنهایی برای در نظرگرفتن عنوان پیروز نقل و انتقالات برای نایبقهرمان فصل گذشته کافی بود. تمدید قرارداد با ستارههایی چون ترابی و سرلک در کنار جذب سعید صادقی به عنوان شاهماهی نقل و انتقالات و موثرترین بازیکن فصل گذشته لیگ برتر چهره یک قهرمان از مدیرعامل پرسپولیس ساخته بود. هرچند اگر این بازیکنان در مقاطع مختلف و بافاصله به پرسپولیس میپیوستند میتوانست فشار انتقادات در روزهای بعد را از روی دوش مدیران این باشگاه بردارد، اما ناکامی پرسپولیس در جذب مدافع چپ و البته مهاجم هدف جدید در کنار به خدمت نگرفتن یک هافبک دفاعی دیگر از نقاط ضعف پرسپولیس در پنجره جاری بوده که باید دید تا پایان نقل و انتقالات مدیریت موفق به پرکردن این نقاط ضعف میشود یا خیر.
* سپاهان
استعفای محرم نویدکیا سپاهان را هم به مانند استقلال برای دو هفته به تیمی منفعل در بازار تابستانی تبدیل کرد. جدایی دانیال اسماعیلیفر، سروش رفیعی، سجاد شهباززاده و گولسیانی در ابتدای فصل نقل و انتقالات، هواداران سپاهان را به شدت نگران کرد. اما حضور یک سرمربی بزرگ و موفق با سابقه دستیاری مورینیو روی نیمکت این تیم بارقههای امید را ایجاد کرد. خرید محمد دانشگر و زکیپور شروع کار زردهای اصفهان برای بستن تیمی قدرتمند بود. در ادامه حضور دستیاران شاخص و مطرح مورایس هواداران سپاهان را بیش از پیش امیدوار کرد. خرید رامین رضاییان پیش از اردوی ترکیه باعث شد سپاهان چهره یک مدعی جدی را به خودش بگیرد. با این حال، خرید مانوئل فرناندز، ملیپوش سابق تیم ملی پرتغال در کنار الویس کامسوبا اوج کار ساکت و معاونینش در این پنجره بوده است. دو جای خالی برای جذب بازیکن خارجی جدید در کنار تمدید قرارداد با یاسین سلمانی به عنوان یکی از بزرگترین استعدادهای سالیان گذشته فوتبال ایران این ذهنیت را تقویت میکند که باشگاه سپاهان بر خلاف تصور اولیه، به نسبت سال گذشته تیم قدرتمندتری را از لحاظ بازیکن روانه لیگ کند.
* فولاد
بعد از مواجهه با چند پنجره بسته در حضور نکونام، فولاد برای فصل آینده حسابی جبران مافات کرده است. جذب احسان پهلوان و سعید آقایی از پرسپولیس در کنار خرید کریستوفر کنت از سپاهان و مجید علیاری از مس رفسنجان نقاط ضعف فولاد در لیگ گذشته را به خوبی ترمیم کرد. با توجه به قطعی بودن خرید وریا غفوری توسط این باشگاه، یکی دیگر از دغدغههای نکو در خط دفاعی هم به طور کامل برطرف شد. بازگشت علی قربانی از آذربایجان و حضور در تیم فولاد هم یکی دیگر از برنامههای مدنظر سرمربی بود که توسط گرشاسبی و همکارانش پیاده شد. اما جذابترین تحرکات نقل و انتقالاتی قرمزپوشان اهواز را باید جذب دو وینگر باکیفیت فوتبال ایران دانست. اشکان دژاگه به عنوان کاپیتان سابق تیم ملی و فرشید اسماعیلی به عنوان ستاره العربی در فصل گذشته، از قطر به ایران آمدند تا لباس فولاد را بر تن کنند. مجموعهای از خریدهایی که نهتنها به حضور قدرتمند فولاد در آسیا منجر میشود، بلکه میتواند این تیم را به یکی از اصلیترین مدعیان قهرمانی در فصل آینده تبدیل کند. کار اهوازیها در فصل نقل و انتقالات هنوز تمام نشده و تعیین تکلیف آرش رضاوند و جذب این بازیکن از استقلال، آخرین ماموریت مدیران این باشگاه برای برآوردهکردن خواستههای نکونام خواهد بود.
کدام تیم بهترین عملکرد را در پنجره تابستانی داشته است؟ شما کاربران سایت ورزش سه میتوانید نظرات خود را در خصوص عملکرد باشگاههای ایران در فصل نقل و انتقالات ثبت کنید تا در سریعترین زمان ممکن با سایر کاربران به اشتراک گذاشته شود.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: نقل و انتقالات فصل نقل و انتقالات نقل و انتقالاتی فوتبال ایران فصل آینده باعث شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۷۷۹۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟
در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.
به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارقالعادهترین صحنهها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟
شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.
پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که میخواهد روسها و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل میدهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روسهای معمولی میخواهند، فاصلهای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین میشود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازیها) به تصویر میکشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت میشود.
البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روسها میگویند و انجام میدهند زیر نظر دارد. برخی از برجستهترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیتهای چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.
روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسلهای کنونی رسیده است.
لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روسها مایلند آنچه را که فکر میکنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخهایی که طرفداران دولت را منحرف میکند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت میکنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»
نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.
برگزارکنندگان نظرسنجی در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی مینامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه میدانید از شما انتظار میرود، اما در حکومتهای استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روسها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمیشناسند و از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان میکند.
اینکه غرب و اوکراین چگونه پیامهای خود را به جمعیت روسیه میفرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روسها و طرز فکر آنها را می شناسند.
پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایتهای تبلیغاتی خود که به طرز شگفتانگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.
این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجستهترین سازمانهای نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود، بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.
دو سال پیش، وبسایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا میکرد کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامهنگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روشهایی که پاسخهای «مناسب» را به پاسخدهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.
همچنین گفته میشود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کردهاند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وبسایت شرکت خود خودداری کنند؛ از جمله پایینترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.
بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، دادههای لوادا و سایر نظرسنجیهای مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان میدهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.
ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال میکند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجیها باید تفاوتهای مهم بین کسانی که «بیقید و شرط» از جنگ حمایت میکنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد میداند) و آنهایی که «بیشتر از آن حمایت میکنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.
او خاطرنشان میکند که نظرسنجیها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.
میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود در حال کاهش شدید است، که نشانهای از کاهش اعتماد به رسانههای رسمی است. او توجه را به تفاوتهای جمعیتی فاحش در میان پاسخدهندگان جلب میکند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوانتر در ضعیفترین حالت خود قرار دارد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.
کارشناسان در حال آزمایش راههای جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمعآوری دادههای اینترنت است. دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسشهای جستجوی روسها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.
این دادهها، در میان چیزهای دیگر، نشان میدهد که روسها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا میشود احساس امنیت میکنند: پرسشها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسشهای مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.
برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شدهاند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.
در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما میگوید که روسها در دیدگاههای خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.